Land Rover's Freelander is jarig !

September 1997 presenteerde Land Rover vol trots een nieuw model, de Freelander.

Geen stoere terreinwagen met straffe vering, grove banden en Spartaans comfort. Nee, de Freelander had een strak en modern carrosserie en een op personenauto comfort ontworpen onderstel. Uiteraard, wel 4 wielaandrijving, zoals dat een Land Rover betaamd. En in tegenstelling tot de ‘Afrika’-proof Land Rover modellen, conform de tijdgeest volgestopt met vooruitstrevende elektronische hulpmiddelen.

De ‘Hard Core’ Land Rover enthousiasten, waaronder ik mezelf plaats, vonden het maar niks, zo’n‘dameskapper’ off-roader zonder ‘terrein’-pookje op de vloer.

Zomer 1998 komt de Feelander ook in Nederland leverbaar.

Als Land Rover Club Holland (LRCH) in dat jaar haar eerste lustrum viert en Land Rover zijn 50 Anniversary (sinds 1948), pakt de club flink uit. In samenwerking met het Autotron in Rosmalen richt de LRCH met behulp van enthousiaste leden en buitenlandse inbreng, een “50th Anniversary” overzichtstentoonstelling in. Vanaf de (nagenoeg) eerste Serie I t/m de nieuwste modellen.

Land Rover Nederland levert deze laatste en ziet meteen een mooie gelegenheid om haar nieuwste aanwinst, de Freelander, bij een groot publiek te presenteren. Op het Autotron terrein wordt met behulp van een shovel een (afgestemd op het kunnen van de Freelander) ‘Off-road’-parkoer uitgezet. Met enkele ‘demo’ Freelanders, bestuurd door LRCH leden, kan het publiek instappen voor een rondje over het redelijk spectaculair ogende parkoers. Ik krijg in het ‘instap’-rooster de zondagmiddag van 13h00- 15h00 toebedeeld.

Als het mijn beurt is, blijkt het parkoers al aardig uitgesleten te zijn. De ‘modderbak’ meet al ruim 30 cm diepte en de bochten lijken inmiddels meer op een motorcross baan. Mijn eerste 2 ‘toertjes’ zijn spannend, maar al snel veranderd mijn scepsis in enthousiasme. Neem, tot genoegen van mijn passagiers, steeds uitdagendere heuvels en dieper uitgereden bochten. De elektronica onder de Freelander (Traction Control) doet duidelijk hoorbaar zijn best en stelt nooit teleur.

Met; “Als ik nog eens geld over heb, wil ik er ook één”, sluit ik mijn shift af.

Voorjaar 2001 krijg ik van de KPN een nieuwe ‘leasebak’.

Onze rode ‘Annabolide Turbolica’ (Volvo 480 GT Turbo) ruilen we in voor een kleine 4x4, een Daihatsu Feroza Softtop. Feitelijk bestemd, om ‘ooit’ mee te reizen naar Madeira. Maar van wegen zijn (meer het ontbreken van!) comfort, krijgt de Feroza al snel de bijnaam ‘Hobbeltje’. Geen succes dus.

Nog hetzelfde najaar komt er een Land Rover Freelander (met een DOHC 1,8 injectie motor) op mijn pad. Een luxe XEi Softback (zomers lekker open rijden *) met afneembare Hardtop. Is conform de Nederlandse Belasting eisen omgebouwd tot bestelwagen, zgn. ‘Grijs’-kenteken. Zijn met z’n 2^e en dus lekker veel ruimte achterin voor mijn duikuitrusting.

Zo worden we november 2001 de trotse eigenaar van een net 2 jaar oude Freelander 1.8i (en we krijgen de nog nieuwe achterbank er gratis bij).

Zijn inmiddels bijna 21 jaar verder. ‘Freebee’, zoals we onze Freelander al snel noemde, heeft zich al die jaren niet alleen bewezen als echte Land Rover (LRCH Spaarnwoude 2004), hij is inmiddels een onmisbare huisgenoot geworden. We verwende ‘Freebee’ met BGF All-Terrain banden (heeft zelfs kortstondig op BFG Mud-Terrain’s gestaan), maar ontzagen hem nooit. Even naar Kloostertille voor een automatische versnellingsbak (voor de ‘grote’ Land Rover Camper). Om een maand later als ‘kampeerwagen’ te functioneren (inderdaad, de Camper stond zonder versnellingsbak!).

In 2008 met mijn moeder van 88 (!) door de ‘Kanaaltunnel’ op condoleance visite bij haar broer in Zuid-Engeland.

Als verhuisbak pendelen tussen Haarlem en Lochem (2013). Mijn zwager vond dat ‘Freebee’ zwaar remde. Klopt. Er hing bijna 2,5 ton achter, mijn complete werkplaats stond op de tandem as trailer (heb ik hem maar nooit verteld). Om er aansluitend voor allerhande bouw transporten te worden ingezet (met zelfs buizen van 6 meter uit het opendak). En elke herfst tot het dak volgestouwd met snoeiafval van Laurier en Leilinden.

Of met een trailer er achter, gevuld met 30 m2 grasrollen plus tuingrond. Leuk; De baliedame bij de aanhanger verhuur; “Oei, wat heeft u voor een auto. Alle lichte aanhangers zijn reeds verhuurd”. Een Land Rover !. Waarom ze met zucht van verlichting antwoord; “O, daar mag alles achter !”.

Maar ook een Land Rover heeft niet het eeuwige leven (hoewel !). De techniek in de achterdeur (openen achterraam, de wissel en de ruitverwarming) functioneerde al 10 jaar niet meer.

Lastiger (en duurder om te repareren), sinds 2020 was de 4x4 al gedegradeerd tot 4x2, de wielaandrijving heeft het opgegeven. Maar de APK van september 2022 gaf de doorslag. De uitlaat plus katalysator moesten vervangen. Met bovenstaande opgeteld, lopen de kosten aardig op.

Tijd om afscheid te nemen. We hebben tenslotte ook een nieuwe Camper op de oprit staan! !.

De Garage, welke de APK inspectie deed, was erg geïnteresseerd in de Freelander.

Afwegende tegen de kosten van herstel, hebben we met een forse handdruk de overdracht beklonken (en de nog nooit gebruikte achterbank kreeg hij er gratis bij). Zij gaan ‘Freebee’ in de ‘verloren’ uren repareren en dan tot hun “4x4 Servicewagen” promoveren. Statistieken laten zien, dat 3 op de 4 geproduceerde Land Rovers na 25 jaar nog steeds actief is (en dan stopt de registratie).

En hebben afgesproken, dat ‘Feebee’ zich zeker bij de 75 % actievelingen voegen!

Na bijna 21 jaar trouwe dienst toch een traantje weg gepinkt, Rob.

*) P.S. De Softtop heeft er door aangescherpte Belastingeisen in 2005 zelden opgezeten en in 2008 via Marktplaats verkocht.